Geçen haftalarda bir yazıda atasözlerinin toplum yapısını nasıl yansıttığından bahsetmiştim. O yazıda “gelen gideni aratır” sözünden yola çıkıp Türkiye’nin otoritesever değişimsevmez bir topluma sahip olduğunu anlatmaya çalışmıştım. İki gün önce aklıma aynı yönde iki atasözü (ya da deyim) daha geldi; “dimyat’a pirince giderken elindeki bulgurdan olmak” ve “kaş yapayım derken göz çıkarmak”. Her ikisi de oldukça masum gelse de ikisinin altında söyle bir şey yatıyor: “elindekiyle yetinmesini bil”.
Elinizdekiyle yetindiğiniz sürece değişimi hep başkaları getirir. Değişim istemediğiniz sonuçlar vermiş olsa dahi “kötünün iyisi” deyip yine içinde bulunduğunuz durumu kabullenirsiniz. Türkiye gibi milyonlarca insanın aynı düşünce yapısına sahip olduğu bir coğrafyada bu durum, devletin değişimin gerekip gerekmediğine karar vermesine neden olur. Devlet değişimi gerekli görürse gerçekleştirir, yoksa gerekli görülene kadar hayat olduğu gibi devam eder; “Komünizm iyi bir şey olsaydı onu da devlet getirirdi. ”
Halbuki değişimi herkes kendisi getirmelidir; başkalarına değişim için bel bağlamamak gerekir. Hele hele devlet gibi hiyerarşik olgulara hiçbir şekilde bel bağlanmamalıdır. O yüzden içinizden ne geliyorsa onu yapın. Kaş yapayım derken göz çıkarmaktan korkmayın. Elinizdeki bulgurdan olmaktan korkmayın. Korkmayın çünkü korktuğunuz sürece kaderci bir hayat sürüp başkalarının size sunduklarıyla yetinmek zorunda kalacaksınız. Korkmayın çünkü korkarsanız, hiçbir zaman kaş yapmayı becerip beceremediğinizi, pirince ulaşıp ulaşamadığınızı bilemeyeceksiniz. Devletin ve otoritesever değişimsevmez toplumun size bağladığı zincirleri kırın ve değişim için mücadele edin.
Resimler: iç-mihrak
öküz'ün gözü 